چاپ سه بعدی و آموزش

احتمالاً شما هم تجربه حضور در مدرسه را به خاطر دارید که در آن، معلم به کمک گچ و تخته سیاه (یا ماژیک و تخته وایت برد) مطالب درسی را آموزش می دهد. نهایت استفاده از ابزارهای کمک آموزشی در این نوع از مدارس، به یک کره جغرافیایی یا نقشه های کاغذی آموزش جغرافیا محدود می شود!

شاید در مدرسه شما هم آزمایشگاه علوم وجود داشت که اگر خوش شانس بودید برای یک بار می توانستید از میکروسکوپ به نمایندگی از چهل همکلاسی تان استفاده کنید! تا بتوانید تجربه هیجان انگیز کار با آن را برای دیگران توصیف کنید.

حالا بیایید به جای این مدرسه، مدرسه ای را تجسم کنیم که در آن از چاپگر سه بعدی برای آموزش استفاده می شود. معلم با استفاده از نرم افزارهای طراحی سه بعدی می تواند ابزارهایی برای انتقال مفاهیم آموزشی طراحی کند مثلاً به جای استفاده از نقشه های کاغذی آموزش جغرافیا، نقشه های توپوگرافی سه بعدی را با استفاده از چاپگر سه بعدی بسازد آنهم نه یک عدد بلکه به تعداد دانش آموزان.

بدیهی ست که مفاهیمی همچون ناهمواریها یا رشته کوهها در درس جغرافیا توسط نقشه های برجسته و قابل لمس توسط دانش آموز بسیار بهتر و باکیفیت تر به دانش آموزان منتقل می شود تا نقشه های دوبعدی کاغذی. حالا این کیفیت آموزشی بی نظیر را به همه درسها و تمامی مفاهیم آموزشی تعمیم دهید. از تاریخ و جغرافیا گرفته تا زیست شناسی و علوم و فیزیک و ریاضی. به نظر شما خروجی این سیستم آموزشی از لحاظ راندمان یادگیری در مقایسه با سیستم سنتی آموزشی فعلی چه جایگاهی خواهد داشت؟

مهندسان آینده ای که به کمک روشهای آموزشی طراحی شده برمبنای استفاده از چاپگر سه بعدی تربیت شده باشند از درک شهودی بسیار بالاتر مفاهیم در علوم مختلف برخوردار خواهند بود.